Medal of Honor: Allied Assault – Spearhead
Producent | |
---|---|
Wydawca | |
Dystrybutor |
PL: Electronic Arts Polska |
Seria gier | |
Projektant |
Dave Nash |
Artysta |
Kyle McKisic |
Główny programista |
Paul Keet |
Silnik | |
Wersja |
2.15 |
Data wydania | |
Gatunek | |
Tryby gry | |
Kategorie wiekowe | |
Wymagania sprzętowe | |
Platforma | |
Wymagania |
Pentium III 700 MHz, 128 MB RAM, karta graficzna 32 MB |
Kontrolery |
| ||||||||||||
|
Medal of Honor: Allied Assault – Spearhead – gra komputerowa z gatunku first-person shooter w realiach II wojny światowej, wyprodukowana przez 2015 i wydana w 2002 przez Electronic Arts. Jest to dodatek do gry Medal of Honor: Allied Assault.
Rozgrywka
[edytuj | edytuj kod]Podobnie jak w innych częściach serii Medal of Honor, gracz wciela się w żołnierza armii amerykańskiej z czasów II wojny światowej, który wykonuje zadanie bojowe zarówno na linii frontu, jak i głęboko za liniami wroga[6]. Cele misji pojawiają się zarówno na początku etapu, jak i w czasie jego trwania, adekwatnie do zmieniającej się sytuacji na polu walki. Rozgrywka jest niemal całkowicie liniowa i gracz ma niewielki wpływ na wydarzenia w świecie gry. Misje obejmują takie zadania, jak zajęcie wrogich pozycji lub obrona własnych, zniszczenie sprzętu wojskowego nieprzyjaciela, działania eskortowe, czy kradzież tajnych dokumentów[6]. Drogą do wypełnienia celów jest eliminacja wrogich żołnierzy w obszarze misji. W większości etapów towarzyszą graczowi postacie innych żołnierzy amerykańskich lub sojuszniczych, którzy przekazują mu nowe rozkazy i wspierają w walce[6].
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Bohaterem Spearhead jest sierżant Jack Barnes (dubbingowany przez Gary’ego Oldmana), który bierze udział w trzech kampaniach rozgrywających się podczas II wojny światowej: operacji „Overlord”, obronie przeciwko niemieckiej ofensywie w Ardenach oraz infiltracji Berlina podczas radzieckiego szturmu na miasto[6]. Tak jak w pierwowzorze twórcy inspirowali się filmem Szeregowiec Ryan, tak Spearhead czerpie w dużej mierze z motywów zawartych w serialu Kompania braci[7].
W pierwszej kampanii Barnes zostaje zrzucony ze spadochronem nad Normandią w nocy z 5 na 6 czerwca 1944 roku, jako żołnierz amerykańskiej 101 Dywizji Powietrznodesantowej[8]. Jego samolot zostaje jednak trafiony, a wszyscy koledzy z oddziału Barnesa giną, wskutek czego główny bohater po wylądowaniu na ziemi podejmuje samotną walkę, po której odnajduje sojuszników z brytyjskiej 6 Dywizji Powietrznodesantowej i postanawia się do nich przyłączyć[9]. W kolejnych misjach Barnes, uzbrojony przez nowych towarzyszy broni w brytyjską broń strzelecką i granaty, atakuje razem z nimi zajmowane przez Niemców gospodarstwa i miasteczko, zabija niemieckiego pułkownika, po czym dociera do głównego celu brytyjskich spadochroniarzy, dużego mostu kolejowego używanego przez Wehrmacht, i wysadza go w powietrze[10].
Druga kampania koncentruje się już wyłącznie na wojskach amerykańskich. Macierzysta jednostka Barnesa, 101 Dywizja Powietrznodesantowa, broni się w oblężonym Bastogne w czasie niemieckiej ofensywy w Ardenach w grudniu 1944 roku. Barnes uczestniczy w wypadzie na pozycje nieprzyjaciela, niszcząc wyrzutnie rakiet Nebelwerfer i czołgi Panzer IV, następnie atakuje niemiecką strażnicę i kradnie z niej transporter opancerzony Sd.Kfz.251 z zamontowanym działkiem półautomatycznym[11]. W tym pojeździe Barnes eskortuje rannych amerykańskich żołnierzy na ich macierzyste pozycje[12]. W kolejnej misji protagonista broni się wraz z innymi żołnierzami 101. w czasie nocnego ataku Niemców na amerykańskie pozycje pod Bastogne, przeplatanego zmasowanym ostrzałem artyleryjskim[13]. W ostatniej misji kampanii ardeńskiej Barnes uczestniczy w szturmie na belgijskie miasteczko, zajmując kluczowe obiekty i odpierając kontratak niemieckich sił pancernych oraz lotnictwa[14].
W trzeciej, ostatniej kampanii tego dodatku Barnes zostaje oddelegowany do Berlina atakowanego przez wojska radzieckie z zadaniem wykradzenia ważnych niemieckich dokumentów, które bohater odnajduje w sejfie w jednym ze zrujnowanych budynków daleko za liniami wroga[15]. Następnie odbija zdobyty przez Niemców radziecki czołg T-34 i wraca nim na pozycje sojuszników, by w ostatnim akcie bronić się wraz z żołnierzami radzieckimi przed desperackim niemieckim kontratakiem. Gra kończy się widokiem bombardowania Berlina przez radzieckie lotnictwo[16].
Broń
[edytuj | edytuj kod]Oprócz standardowego zestawu broni znanego z podstawowej wersji gry, gracz otrzymuje także nowe rodzaje uzbrojenia. Przede wszystkim, z racji tego, że jest to pierwsza część serii, w której występują wojska brytyjskie i radzieckie, pojawiła się tutaj również po raz pierwszy broń z tych krajów. Są to np. karabin Lee-Enfield No. 4 Mk 2, rewolwer Enfield No.2, pistolet maszynowy Sten, czy bomba Millsa konstrukcji brytyjskiej, a także karabin Mosin, pistolet maszynowy PPSz, karabin SWT, czy granat F-1 produkcji radzieckiej.
Odbiór
[edytuj | edytuj kod]Spearhead powstał w studiu Electronic Arts Los Angeles jako wynik dążeń wydawcy, z którym współpracę zerwali pracownicy studia 2015, Inc. Został dość sceptycznie przyjęty przez krytyków, którzy choć byli pod wrażeniem intensywności i sprawności mechaniki gry, zarzucili jej zbyt krótki czas trwania[17]. Electronic Arts Los Angeles nie pracowało nad drugim i ostatnim dodatkiem do Allied Assault pod tytułem Medal of Honor: Allied Assault – Breakthrough, który został przydzielony zewnętrznemu studiu TKO Software.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tom Bramwell: Medal of Honor: Allied Assault Spearhead. Review - if this is all it takes to get a medal, well.... EuroGamer, 10.12.2002. [dostęp 2020-08-20]. (ang.).
- ↑ Erik Wolpaw: Medal of Honor Allied Assault Spearhead Review. GameSpot, 17.05.2006. [dostęp 2020-08-20]. (ang.).
- ↑ Sal Accardo: Medal of Honor Allied Assault: Spearhead. GameSpy, 18.11.2002. [dostęp 2020-08-20]. (ang.).
- ↑ Ivan Sulic: Medal of Honor: Spearhead Review. IGN, 13.12.2018. [dostęp 2020-08-20]. (ang.).
- ↑ Medal of Honor: Allied Assault - Spearhead PC. Metacritic. [dostęp 2020-08-20]. (ang.).
- ↑ a b c d Medal of Honor: Allied Assault - Spearhead PC. Gry-Online, 2002. [dostęp 2020-08-07].
- ↑ Erik Wolpaw: Medal of Honor Allied Assault: Spearhead Review. GameSpot, 2002-11-11. [dostęp 2014-05-23]. (ang.).
- ↑ Szczerbowski 2002 ↓, s. 4.
- ↑ Szczerbowski 2002 ↓, s. 5.
- ↑ Szczerbowski 2002 ↓, s. 6–11.
- ↑ Szczerbowski 2002 ↓, s. 12–14.
- ↑ Szczerbowski 2002 ↓, s. 15–16.
- ↑ Szczerbowski 2002 ↓, s. 17–18.
- ↑ Szczerbowski 2002 ↓, s. 19–20.
- ↑ Szczerbowski 2002 ↓, s. 21–13.
- ↑ Szczerbowski 2002 ↓, s. 24–25.
- ↑ Medal of Honor: Allied Assault Spearhead. Metacritic. [dostęp 2014-05-23]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr „Zodiac” Szczerbowski: Medal of Honor: Allied Assault - Spearhead - poradnik do gry. Gry-Online, 2002. [dostęp 2020-08-07].